Petancatoernooi 2021

Na onze Voorjaarswandeling stond voor 17 juni het ‘Petanque’ (Frans) of ‘Petanca’ (Occitaans) toernooi op de VNPG agenda. 

Het woord komt van het Provençaals ‘pétanco’, dat een samenstelling is van pé (voet) en tanco (stutpaal) en dient dus opgevat te worden als ‘ voeten die zo geplaatst zijn dat ze zo stevig staan als een stutpaal.’ 

Volgens Wikipedia wordt dit gelegenheidsspel in de meeste gevallen beoefend als ontspannend gezelschapsspel waarbij de nadruk ligt op behendigheid in plaats van op fysieke kracht. 

Dit paste de leden van de Vereniging uitstekend, waarbij het competitieve element toch niet ontbrak.

Ook voor deze activiteit had zich een groot aantal deelnemers aangemeld. De inschrijvingslimiet was snel bereikt en enkelen moesten zelfs teleurgesteld worden.

Voor de meer gelukkigen was er in Sant Feliu de Boada op het mooie plein bij restaurant Can Dolç ontvangst met koffie.

Aldaar werden de teams ingedeeld en per team werd een verantwoordelijke voor de puntentelling aangesteld.      

Ongepland viel er meer te genieten dan van koffie alleen. Onder de bijzondere klokkentoren namen we een jonge uil waar, maar het had volgens vogelaars ook wel een nachtvalk, nachtzwaluw of steenuil kunnen zijn. Hoe dan ook een jonge vogel die men zelden ziet en vooral aandoenlijk was omdat het gewond leek en niet kon vliegen. Al snel werd door een plaatselijke instantie zorggedragen voor de vogel. 

Wij konden ons rustig verplaatsen naar de speelbanen. Men toog daar met een stoel onder de arm heen om vanaf de eerste rang de verrichtingen van een ieder te kunnen volgen.

Het parcours was door Thom Claassen uitgezet met assistentie van Anneke de Vroom en Frits Weel, of beter, afgezet. Waar is het nog mogelijk dat een deel van een parkeerterrein met linten wordt afgebakend door de Gemeente ten behoeve van een spel?!  Thom had gezorgd voor scorelijsten per team op naam en alle andere benodigdheden.

Ondanks dat we eerder een uitgebreide uitleg van de regels toegestuurd kregen, moesten we even oefenen om het onder de knie te krijgen. Doch met de hulp van meer geoefende spelers had iedereen het snel door. Onderhands rolden we de punten bij elkaar waarbij onze eigen ‘stutpalen’ goed werk verrichtten. Men werd enthousiaster naarmate de vaardigheid vorderde.

De weergoden waren ons goed gezind. Aangename temperatuur, een heel lichte bewolking wat maakte dat we niet verblind werden door de glimmende ballen.

Ten slotte bleven twee teams over die om de hoofdprijs streden, te weten Stan en Marlies Postmus en Ewoud Sibinga en Jos van Heeswijk. De hoofdprijs is een wisseltrofee, een waar kunstwerk, ontworpen door Fred Tuijnman, beeldhouwer en lid van de VNPG. Voor de winnaars maakte Fred ook een kleiner toepasselijk kunstwerk wat zij mogen behouden, plus voor de tweede prijswinnaars een medaille. 

Hoewel de voorzitter en zijn vrouw zich dapper weerden werden Ewoud en Jos het winnende team. In de toespraak van Stan werd op geestige wijze gekaatst over hoe dit team volgend jaar de ballen kan verwachten in de vorm van een door hen te organiseren toernooi.

Hierna genoten we van een perfect verzorgde pica pica lunch in restaurant Can Dolç. Er werden ons maar liefst tien verschillende tapas voorgeschoteld, er werd ruim voorzien in drank. Daarna kon men een dessert kiezen met koffie tot besluit. Wat werd er gezellig gegeten, gedronken, gepraat op dat besloten plein. Maar dit was nog niet alles. 

Tijdens de lunch werd door huidig voorzitter Stan uit naam van het bestuur en onder goedkeuring van de aanwezige leden het erelidmaatschap van de VNPG verleend aan zijn voorganger Jan Boelen die deze functie maar liefst 12 jaar bekleedde.

Wij hopen Jan en Ans nog lang bij de verschillende activiteiten van de Vereniging te mogen ontmoeten. 

De laatste wijndruppels vielen tegelijk met de eerste regendruppels in de glazen. Een goed moment om afscheid van elkaar te nemen na wederom een zeer geslaagde bijeenkomst.