Ga naar inhoud Ga naar hoofdnavigatie Ga naar footer

Lustrumfeest 2025

Door: Astrid Jansen

De zon schijnt, het is warm en er staat weinig wind. Perfect weer voor een dag in een maritieme sfeer. Op weg naar Sant Feliu de Boada verdwijnt onverwacht de gele bol. Zeemist trekt het land binnen en bedekt een deel van Platja d’Aro. O jee, straks varen we zonder zicht… Maar gelukkig blijkt het voor nu slechts een plaatselijk fenomeen. 

Feestelijke autorit
Het laatste deel naar restaurant Can Joan in het pittoreske gehucht rol ik over smalle landwegen. In de verte zie ik in het landschap een plaats verrijzen: Pals. Zelfs de autorit naar de start van de viering van de vijfenveertigste verjaardag van de VNPG blijkt een feest.

Maag in de startblokken
Om klokslag één uur zit de helft van het verwachte aantal leden al aan de gedekte tafels. Het voorgerecht lacht namelijk toe. Anderen druppelen nog binnen met een glas cava in de hand. Als praktisch alle plekken zijn gevuld, spreekt voorzitter Roel het gezelschap toe. In het bijzonder dankt hij Kim, Sophal en Wendy voor de organisatie van deze bijzondere dag. 
Daarna mogen we beginnen aan het Catalaanse menu dat met schwung en efficiëntie wordt geserveerd binnen de beschikbare tijd. 

Klankkast van steen
Zoals in alle masia’s met lage plafonds is de akoestiek een dingetje. In zo’n ‘doos’ van steen weerkaatst het geluid naar alle kanten en wordt elkaar verstaan een uitdaging op zich. Het geeft wel aan hoe de stemming er al gelijk in zit: er wordt gezellig over en weer gekletst.  

Drie verschillende activiteiten
Om de boot letterlijk niet te missen, vertrekken we uiterlijk om drie uur met eigen vervoer richting Palamós. Bij het museum splitst de groep zich in drieën. Het gros loopt over de pier, waar aan het eind een groot schip wacht met hoge houten masten. Acht leden vertrekken met Sophal onder leiding van schilderdocent Martine naar een plek in de schaduw. Hier installeren ze zich achter ezel en canvas. Twee echtgenoten van deze kunstenaars-in-dop kiezen ervoor om met Kim te gaan wandelen en een bezoek te brengen aan het visserijmuseum. 

Trossen los, stootwillen omhoog
Zodra alle opvarenden aan boord van de Goleta Äran zijn, gaan de trossen los. De stootwillen worden omhoog gehaald, de fok gehesen. Alle andere zeilen blijven omlaag en zo varen we op de motor de haven van Palamós uit. De oude schoener, gebouwd in 1903 voor gebruik op de Oostzee, zet koers richting het noorden.  

Laveren met drijvende kracht
Sommige leden genieten samen stilletjes van het uitzicht op de iconische kuststrook. Anderen zijn geanimeerd in gesprek met elkaar. Na Calella de Palafrugell keert het schip om, waardoor we voor de tweede keer langs Illes Formigues navigeren, de archipel die uit eilandjes en riffen van stollingsgesteenten bestaat.
Nadat de bemanning de stootwillen overboord gooit, leggen we weer aan bij de steiger. Helaas, dit uitje zit erop. Galant begeleidt de crew ons over de loopplank totdat we vaste grond onder de voeten voelen.

Enthousiast weerzien
We ontmoeten de anderen die aan wal zijn gebleven. Ook zij zijn erg enthousiast over de middag. Als ik langs een auto met open klep loop, legt Jan Cees zorgvuldig de schilderijtjes in de achterbak. Natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar het resultaat. Ans is bereid om het werk te showen. Wat is het leuk geworden in slechts twee uur tijd! Ze vertelt hoezeer ze hebben genoten. “Martine gaf goede instructies en begeleidde op prettige wijze de cursisten door moeilijke momenten.” 

Kleine kunstwerkjes
Bij de volgende auto bewonder ik het beschilderde doek van Marijke. Een ander zicht op de kust dan die van Jan Cees en Ans, en met een eigen stijl. Het ziet er prachtig uit, maar Marijke vindt de uitkomst maar zo-zo, dus een foto zit er niet in. Ik concludeer dat ze te streng is voor zichzelf. Toch heeft zij ook een heel plezierige middag beleefd. De acrylverf droogde misschien snel, maar dat bleek geen enkel probleem, want je kunt met die verf eindeloos veel lagen maken. Je gaat er gewoon weer overheen met je penseel.

Vis, vis en nog eens vis
Gerrit en Jan, partners van twee kunstschilders, zijn de enige leden die met Kim op pad gaan. Het worden gezellige en zeer ontspannen uurtjes. Vanaf een terras volgen ze het uitvaren van de antieke zeilboot. Daarna werpen ze een blik op de vorderingen van de schildergroep. Onder begeleiding bezoekt het drietal het visserijmuseum. De gids vertelt met bezieling over de visserij in de wateren van Palamós: vistechnieken, vissoorten… erg interessant al die verhalen! Tot slot struint Kim met de twee mannen, geheel in lijn met het thema, over de vismarkt. Na het zien van de dagvangst beginnen de magen te knorren. Zien doet tenslotte eten. Tijd om naar restaurant Nàutic Palamós te gaan.

Blije smaakpapillen
Wie wil, kan nog douchen en omkleden in de kleedruimte naast het restaurant. Of het opfrissen nut heeft is de vraag, want het zweet breekt in no-time weer uit. 
Leden die zich alleen voor het diner en de feestavond hebben opgegeven druppelen feestelijk gekleed binnen. Als alle 82 feestvierders aan tafel zitten, moeten we onze trek in natje en droogje nog even vriendelijk onderdrukken. Zodra uiteindelijk de (in mijn geval) vegetarische pica-pica op tafel staat, ziet het er aantrekkelijk uit. Ook de smaakpapillen worden er blij van. Maar dat is nog niet alles. Er volgt een hoofdgerecht, dessert en koffie met iets zoets.

Gezelligheid met gouwe ouwetjes
Na zo’n lange zit gunnen we onze benen wat beweging. In de aanbouw ligt de dansvloer en DJ Jose Maria van Radio Extra FM doet zijn uiterste best om iedereen daarop te krijgen. Met gouwe ouwe nummers komt de stemming er al gauw in en vergeet iedereen al dansend de tijd… Het blijft een gezellige boel tot middernacht. Ook voor wie liever de verkoeling op het terras zoekt.

Op naar de halve eeuw
Lang verslag, maar ja… lange, volle dag ook. Wat jammer dat we nu weer vijf jaar moeten wachten op zo’n groot feest. Dat wordt dan het tiende lustrum, oftewel: een halve eeuw!

Het streven is dat dan nóg meer leden bij elkaar komen. Het liefst op net zo’n zonnige dag. Vieren we wéér het leven! 🙂

Foto’s van het lustrumfeest zijn hier te vinden.
Heb je zelf foto’s gemaakt? Upload ze in diezelfde map! Bij voorkeur geen dubbele of onscherpe foto’s 😉