Ga naar inhoud Ga naar hoofdnavigatie Ga naar footer

Voorjaarswandeling 2024

Een aantal dagen vóór de lente aanvangt is op 16 maart jl. de voorjaarswandeling gehouden. De weergoden hebben de officiële lente niet afgewacht en trakteerden ons zaterdag al op een werkelijk schitterende dag.

Om 11.00 uur verzamelde het gezelschap van 25 personen zich op de afgesproken plek direct aan het meer van Banyoles. Het was even zoeken naar parkeermogelijkheden aangezien er die dag ook roeiwedstrijden werden gehouden wat veel bezoekers trok. (Een weetje: het meer werd in 1992 gebruikt voor de Olympische spelen op het gebied van roeien en ook de ‘World Rowing Championships’ van 2004 vonden er plaats). Toch kon iedereen binnen de tijd op een zonnig terras van koffie genieten waarna we onze wandeling langs het water begonnen.

Hier waren we in een geheel andere omgeving, weg van stranden en baaien. In de verte de besneeuwde bergtoppen van de Pyreneeën, een heuvelachtig landschap, volop bossen en groen. We liepen over een bomenrijke promenade langs het meer, omgeven door rietkragen en oeverplanten. Aan de oeverkant zagen we badhuizen uit de 19e eeuw en wandelden langs erg leuke vissershuisjes in verschillende hoedanigheden. Sommige huisjes zijn omgetoverd tot kleine kastelen. 

Onze wandeling eindigde in het buitenmuseum La Draga, een neolithische archeologische vindplaats en één van de oudste nederzettingen van agrariërs en veehouderij. Een engelstalige gids maakte ons duidelijk waarom deze nederzetting aan de rand van het meer van Banyoles zo bijzonder is. Het werd ontdekt in 1990 en is sindsdien voortdurend opgegraven. 

De situatie hier, met een kalkhoudende, permanente vochtigheid, heeft geleid tot buitengewone conservering van organische resten, overblijfselen van hutten en gebruiksvoorwerpen. Wij keken met bewondering naar hoe de hutten zijn geconstrueerd en luisterden met plezier naar waar de gevonden gereedschappen voor dienden. Het geeft een goed beeld over het leven van de eerste boeren in Catalonië.

Uit wat op een picknickmand leek viste onze gids een 7000 (!) jaar oud stuk hout op, wat al die tijd in het mineraalrijke water heeft gelegen. Het hout is eigenlijk niet aangetast wat aangeeft hoe uitzonderlijk dit water is. We mochten de stronk even aanraken, het voelde wat gemummificeerd. Maar het is beslist net zo bijzonder als nauwelijks te bevatten dat een dergelijk voorwerp zo mooi geconserveerd kan blijven.

Hierna schoven we in restaurant ‘La Carpa’ aan voor een gezamenlijk lunch alwaar wandelcoach Anneke de Vroom door Stan Postmus werd bedankt voor de organisatie van deze middag. 

Tevreden trok iedereen weer naar eigen nederzetting.