Pelotas de Petanca met Pica Pica
door: Astrid Jansen
Een zonnetje hier, een wolkje daar: 51 enthousiaste leden treffen elkaar bij Restaurant Can Dolç in Sant Feliu de Boada voor het jaarlijkse VNPG-petancatoernooi. Het bestuur is al vroeg uit de veren, confisqueert een deel van het parkeerterrein en slooft zich uit met schoffels om de ‘banen’ speelklaar te maken.
De deelnemers krijgen een gastvrij onthaal met koffie of thee en kleine croissants. Een ontspannen begin om wakker te worden, want 10 uur in de ochtend blijkt voor avondmensen best vroeg. Maar laten we niet met de bal spelen, ofwel: geen getreuzel, onze pelotas moeten gaan rollen!
Chinese ballen
Na een kort welkomstwoord van de voorzitter gaan de deelnemers de banen op. Negen stuks in totaal, met op iedere baan drie teams van twee. Alleen Eduard gooit in z’n eentje. Niet uit overmoed, maar uit noodzaak. Door het oneven aantal vormt hij een eenmansformatie. Als beginner moet hij daarom gelijk aan de bak. Zijn ballen kocht hij pas de avond ervoor bij de Chinees in gebrekkig Spaans. Hij kreeg nog net geen koe loe yoek met rode saus mee. Een hap uit deze zware metalen kogels zou je tanden doen afbreken…
Creatieve puntentelling
Alle deelnemers hebben dezelfde handicap: kuiltje hier, bultje daar. De regen van de afgelopen maanden heeft het parkeerterrein er niet gladder op gemaakt. De ballen rollen daardoor ook niet altijd in de richting die je hoopt. Spelregels worden hier en daar anders geïnterpreteerd. En soms vult een speler de puntentelling creatief in. Een enkeling laat de bal niet van zich afpakken. Maar bovenal staat het plezier voorop. Er wordt gerold, gerekend, gelachen en vooral genoten. En de slimme leden rusten – tussen het gooien door – uit op hun meegebrachte stoel.
Glanzend en glimmend
De climax van het toernooi komt met de finale tussen de teams van Simone & Mark en Thom & Dick. Onder deskundige begeleiding van Joost loopt het duo Thom & Dick al snel uit. Maar Simone & Mark geven niet zomaar op en maken het nog spannend. Uiteindelijk gaat de wisselbeker alsnog naar Thom & Dick die het glanzende ding glimmend van trots in ontvangst nemen.
Vestjes aan, glaasjes vol
Na afloop verplaatst iedereen zich naar het restaurant. Onze knorrende magen verheugen zich op de pica-pica’s. Dankzij het droge weer, kunnen we buiten aan tafels eten. De (al dan niet passende) wijn vloeit gul. Nu maar hopen dat een ieder zijn eigen BOB mee heeft. Al is het hoekje wat tochtig, het drukt de pret niet. Vestjes aan, glaasjes vol, en de sfeer zit er goed in tot vertrek naar huis: hogar dulce hogar.